Kamperen met Riley; eerste nacht onder canvas.
Ik stond op het natuurkampeerterrein Groesbeek, verstopt in het bos alsof het niet gevonden wíl worden. Geen drukke receptie, geen georganiseerde bingo. Wél een terrein waar je wakker wordt van ritselende bladeren en vogelgeluiden – niet van gillende buurkinderen met een opblaasflamingo.
🌿 Tip: je hebt een Natuurkampeerkaart nodig om hier te mogen staan. Goed om vooraf even te regelen!
De plek was basic en beschikt niet over stroom. Maar toch heeft het alles wat je nodig hebt: een droog toiletgebouw, stromend water, kampvuurruimte, en… rust. Veel rust. Dat was best even schakelen voor mijn hoofd, dat normaal het tempo van een op hol geslagen koffieapparaat heeft.
Laat ik eerlijk zijn: ik was een beetje zenuwachtig. Mijn hoofd had allerlei rampscenario’s geprojecteerd:
“Wat als Riley blaft bij elk vogeltje?” “Wat als ik vergeet hoe mijn tent werkt?” “Wat als ik om 03:00 uur moet plassen en verdwaal op weg naar het toilet?”
✨ Spoiler: het viel allemaal mee!
Ik had mijn tent in net iets meer dan een half uurtje opgezet, de lentezon zorgde voor goede moed en na een lange wandeling was er zelfs ruimte voor koffie bij zonsondergang.
Wat me opviel: zodra alles stond en de telefoon op niet storen ging, viel er een soort rust over me heen die ik zelden voel. Geen deadlines, geen schermtijd – alleen het bos, het donker en de ademhaling van Riley naast me. Wat me misschien wel het meeste raakte dit weekend, was dus die rust. Niet perse de stilte van de natuur, maar eerder de stilte in mij. Als iemand met een hoofd dat altijd ‘aan’ staat, voelde dit weekend als een soort mentale afrit. Ik mocht even naast de snelweg parkeren. Geen meldingen. Geen verwachtingen.
🧠 Dit is precies waarom ik am is on the go begonnen ben. Niet om de grootste outdoor blogger te worden. Maar om de kleine avonturen te vangen. En vast te leggen.
Het hoeft niet perfect te zijn
Als ik dit weekend iets geleerd heb, is het dit. Je hoeft geen outdoor expert te worden om naar buiten te gaan. Dure spullen zijn leuk, niet nodig. Je hoeft niet te wachten op iemand die met je mee wil. Je hoeft alleen maar te gaan. En het de eerste keer spannend vinden? Doodnormaal! Maar dát is juist waar het plezier zit!
En weet je? Ik doe het binnenkort weer. Tot snel tussen de bomen 🌲
Liefs,
Amber ( & Riley )
